تونل عذابآور توحید
کارشناسان معتقدند که روش فعلی تهویه تونل توحید که استفاده از جتفنها است روش تقریباً ناکامی است و پاس دادن هوای آلوده توسط جتفنها به یکدیگر و خارج کردن آن از تونل به دلیل برخی ویژگیهای فیزیکی و فنی تونل بطور کامل انجام نمیشود و به همین دلیل رانندگان خودروها و مسافران تونل خصوصاً هنگام ایجاد ترافیک در داخل تونل دچار مشکلات تنفسی میشوند.
در طول روز باید سه یا چهار ساعت اوج ترافیک برای تونل توحید در نظر گرفت که در دو مورد آن ترافیک انبوه اما روان است و در دو مورد دیگر، ایستا با حرکت کند و تأخیری است. در هر دو وضعیت ترافیک تونل، سرنشینان اتومبیلها از گرما و آلودگی هوای تونل در عذابند.
به گزارش ایران، حالا شاید معاونت فنی و عمرانی شهرداری تهران به خود ببالد که در ساخت تونلهای شهری مهارت و تجربهای کسب کرده است اما از نظر فنی هم باید پاسخگوی این پرسش باشد که کدام ویژگیفنی موجب شده است تا دم دستترین روش را برای تهویه تونل انتخاب کند. روزی که در تونل توحید تصادف زنجیرهای شد و تا مسافتی راه تردد بند آمد، حتی در داخل اتومبیلهای شیشهبسته و کولردار هم نفسکشیدن کیمیا بود و البته بخت با مسافران بود که آسیب جدی ندیدند.
شهردار تهران در آبان 88، وعده داد که روزی بالاخره درباره ایمنی و نکات فنی تونل توحید صحبت خواهد کرد. هم ایشان روزی درباره نصب 40 دستگاه جت فن برای تخلیه هوای تونل خبر داد در حالی که به ادعای پایگاه اطلاعرسانی تونل توحید، تعداد این جتفنها 70 دستگاه است.
در هر حال، چه 40 دستگاه، چه 70 یا بیشتر، مهم این است که در داخل تونل تهویه مؤثری صورت نمیگیرد و رانندگان و مسافران توحید از بدی هوای تونل شکایت دارند.
مهندس فرهمندی متخصص عمران و راه و تونل میگوید: «تونلسازی اکنون در دنیا به یک فن هنرمندانه تبدیل شده است و مهندسان و متخصصان تونل سازی شرکتهای پیمانکار هر بار ساخت تونلی را برعهده میگیرند، در پی آن هستند که یک اثر هنری ویژه از خود به جا بگذارند که هم نام شرکتشان و هم نام کشورشان را با این کار پر آوازه سازند.»
وی میافزاید: «رشد چنین وضعی در میان مهندسان دنیا بهخاطر این است که آنها در مسائل و ملاحظات فنی تونلسازی مشکل پیچیدهای ندارند و مسائل فنی تقریباً برایشان حل شده است و تنها چیزی که ساخت تونلی را نسبت به تونل دیگر پیچیده یا متمایز میکند، شرایط و ویژگیهای مکانی، بافت زمین، جغرافیا، دسترسی به کارگاه و از این قبیل است که خاص هر تونل است و بهخاطر همین، نمیتوان برای همه تونلها یک روش ساخت ثابت فرض کرد.»
فرهمندی درباره تهویه تونلها توضیح میدهد: «روشهای متنوع اما محدودی برای تهویه تونلها وجود دارد که باید هنگام بررسیهای فنی ساخت تونل یک یا چند نوع از آنها را برگزید. در تونلهای شهری شاید بخاطر اینکه سطح بالای تونل در دسترس مردم است استفاده از روش جت فن بهتر باشد اما تونل توحید وضع خاصی دارد. این تونل بهدلیل تلاقی با دو خط مترو و نیز عبور از عمق زیاد دارای شیب است و باید از روشهای دیگری برای تهویه تونل استفاده شود.»
متخصصان معماری شهری، راهسازی و تونل معتقدند که شهرداری تهران مشخصات فنی تونل توحید را منتشر نکردهاست و برخی از مشخصات تونل از قبیل شیب با مشاهده عینی قابل دسترسی است و حتی اینکه در پایگاه اطلاعرسانی تونل توحید ادعا شده 11دستگاه اگزوز فن در تونل تعبیه شده، اثر آن که تخلیه هوای تونل باشد، دیده نمیشود.
تونل توحید دارای 2 هزار و 136 متر طول است که در ورودیها و خروجیها شیب بیش از 8 درصد و در طول مسیر تونل، از صفر تا 4 درصد در نظر گرفته شده است و همین موجب میشود که جتفنهای نصب شده در داخل تونل خصوصاً در شش ماه دوم سال که هوا متراکمتر و آلودگی افزونتر است نتوانند کار تخلیه هوای تونل را بهدرستی انجام دهند. به اعتقاد کارشناسان در تونل توحید باید از روشهای اگزوز، اگزوز فن و حتی روش بارانی استفاده کرد.
دکتر فراهانی متخصص راهسازی و تونل دراین زمینه میگوید: «تونل توحید در منطقه آلودهای احداث شده و بهخاطر اتصال دو بزرگراه مهم و پرتردد به دو سوی آن، مستعد داشتن هوای آلودهای است که میتواند مسافران آن را آزار دهد و بهتر بود از روش ترکیبی اگزوز و روش بارانی برای تهویه آن استفاده شود.»
وی میافزاید: «در روش اگزوز از سقف تونل، تونلی عمودی مثل دودکش خانهها نصب میشود که هوای تونل را بشدت به سمت بالا و بیرون تونل هدایت میکند و روش بسیار خوب و مطمئنی است اما اگر قرار بود از روش جتفن استفاده شود، به دلیل طولانی بودن مسیر تونل، بهتر بود روش بارانی هم به آن افزوده میشد.»
وی توضیح میدهد: «در روش بارانی هوای آلوده در اتاقکهای باران مصنوعی شسته و به وسیله جت فنها دوباره به تونل تزریق میشود.»
کارشناسان معتقدند که روش فعلی تهویه تونل توحید که استفاده از جتفنها است روش تقریباً ناکامی است و پاس دادن هوای آلوده توسط جتفنها به یکدیگر و خارج کردن آن از تونل به دلیل برخی ویژگیهای فیزیکی و فنی تونل بطور کامل انجام نمیشود و به همین دلیل رانندگان خودروها و مسافران تونل خصوصاً هنگام ایجاد ترافیک در داخل تونل دچار مشکلات تنفسی میشوند.
بحثهای تونلی
در طول روز سه یا چهار ساعت اوج ترافیک باید برای تونل توحید در نظر گرفت که در دو مورد آن ترافیک انبوه اما روان است و در دو مورد دیگر، ایستا با حرکت کند و تأخیری است. در هر دو وضعیت ترافیک تونل، سرنشینان اتومبیلها از گرما و آلودگی هوای تونل در عذابند و اگر جانی برای حرف زدن داشته باشند، چه سوژهای مهمتر و بهروزتر از تهویه تونل و طنز گفتن و شوخی کردن درباره آن؟
شاید اکنون وقت آن رسیده باشد که مدیران شهری چند بار از تونل توحید هنگام اوج ترافیک داخل آن بهوسیله تاکسی یا ون عبور کنند تا بخشی از انتقادات مردم و مسافران درباره هوای تونل را بشنوند. شاید با این اقدام شجاعانه نسبت به کیفیت محصول ساخته شده خودشان آگاهی پیدا کنند.