مذاکره با امریکا

لازم باشد حتما با امریکا مذاکره می کنیم

گزیده ای از سخنان دکتر قالیباف در خصوص مذاکره با آمریکا

- مذاکره با امریکا یک ابزار است.ما با آمریکا جایی که لازم باشد حتما مذاکره می کنیم.مذاکره با آمریکا هیچ گاه برای ما خط قرمز نبوده است. سال 86 در مرکز مطالعات خاورمیانه این نکته را مطرح کردم که به جای تعریف رابطه مان با آمریکا در قالب تقابل صرف یا تعامل صرف باید به سوی رقابت با این کشور برای تامین منافعمان حرکت کنیم.

- ما از آن مذاکره( در موضوع عراق) ضرر کردیم و یا منفعت بردیم؟ نتیجه آن مذاکره شده یک دولت اسلامی؛ این مذاکره می شود همان رقابت هوشمندانه در عین حفظ مواضع.مذاکره ای متوازن و برابر که طرفین به اهداف خود می رسند.

دکتر قالیباف مبتنی به چه ادله ای نتایج مذاکره با امریکا در مسئله عراق را تشکیل دولت اسلامی می داند، معنی این صحبت یعنی روی کارآمدن دولت و مجلسی در عراق که مشخصه اصلی آن مخالفت با حضور غربی ها در عراق و تمایل شدید به ارتباط با ایران است، با زدو بند سیاسی و بدون پشتوانه مردمی صورت گرفته و امریکا در جمع بندی حضورش در عراق سیاست موفقی داشته! این خلاف آن واقعیتی است که رخ داده، غرب تا همین چند ماه گذشته به دنبال ایجاد کودتا در عراق و ایجاد شکاف بین لایه های دولت آن بود.

از قضا رهبری انقلاب در دیدار سال گذشته با مردم آذربایجان این مذاکرات را بی نتیجه و از آن به عنوان تجربه ای منفی یاد نمودند:

«در این ده پانزده سال گذشته، دو سه مرتبه اتفاق افتاد که آمریکائى‌ها سر یک موضوع مشخصى به مسئولین ما پیغام دادند، اصرار کردند که یک امر خیلى لازمِ فورىِ فوتىِ واجبى است، بیاید بنشینیم یک صحبتى بکنیم. خب، مأمورین دولتى - معمولاً یک نفر، دو نفر - رفتند یک جائى نشستند صحبت کردند؛ بمجرد اینکه حرف منطقى اینها بیان شد و آنها جوابى نداشتند، یکجانبه مذاکره‌ها قطع شد! البته استفاده‌ى تبلیغاتى‌شان را هم کردند. این، تجربه‌ى ماست. خب، «من جرّب المجرّب حلّت به النّدامة»(دیدار با مردم آذربایجان 28/11/91)

و همچنین ایشان بارها سیاست های امریکا در عراق و افغانستان را شکست خورده قلمداد کرده اند.

در مجموع آن چه دورنمای مواضع جناب قالیباف در قبال سیاست خارجه نشان می دهد، همان سیاست دولت های سازندگی و اصلاحات است که با پوشش مقاومت هوشمند بازطراحی شده است، که ابعاد آشکار تر آن در ادامه مواضع انتاخاباتی شان بروز و ظهور خواهد داشت. بنابرین آن چه اسکلت اصلی این مدل را بنا نموده نه با مبانی شفاف انقلاب مناسبتی دارد و نه در تجربیات دیپلماتیک ما نتایج موثری در تامین منافع ملی داشته است