گزیده ای از سخنان دکتر قالیباف در مورد پرونده هسته ای:
پذیرش و یا عدم پذیرش تعلیق غنی سازی چیزی نیست که بتوانیم امروز در مورد آن تصمیم بگیریم.
اینکه ما آیا تعلیق را می پذیریم یا نه و اساس در چه سطحی آن را می پذیریم؛ موضوعی است که در موقعیت زمانی و مکانی خاص و رفتار طرف مقابل، جواب آن را تعیین می کند و موضوعی از پیش تعیین شده نیست.
این مواضع در حالی بیان می شود که در گذشته ای نه چندان دور شاهد نتایج مایوس کننده عقب نشینی در پذیرش تعلیق غنی سازی بوده ایم. این مطالب در شرایطی بیان می گردد که در اثر پایداری جمهوری اسلامی بر حقوق حقه ی، اساساً بحث تعلیق از محور مذاکرات خارج شده است.
همچنین باید یادآور شد که مسأله هسته ای ایران ، مسأله کوتاه نیامدن از حق ملت و گردن ننهادن به خواسته های مستکبران است و این اصلی ثابت است و در موقعیت زمانی و مکانی مختلف قابل اغماض نیست.
تطبیق این واقعیت در بیانات رهبری در دیدار با دانشجویان استان یزد در سال 86 کاملا محسوس است:
«امروز هر کس به ما میگوید آقا تعلیق موقت بکنید، ما میگوئیم تعلیق موقت را که یک بار کردیم؛ دو سال! دو سال تعلیق موقت کردیم. فایده‌اش چه شد؟ اول گفتند موقت تعلیق کنید، گفتندتعلیق داوطلبانه بکنید؛ ما هم به خیال موقت و به خیال داوطلبانه،تعلیق کردیم. بعد هر وقت اسم از برداشتن تعلیق آمد، یک قرشمال بازى‌اى در سطح دنیا درست کردند - در سطح مطبوعات و رسانه‌ها و محافل سیاسى - واى، داد، داد، ایران میخواهدتعلیق را بشکند! تعلیق شد یک امر مقدس که ایران اصلاً حق ندارد نزدیکش برود! ما این را تجربه کرده‌ایم؛ دیگر، تجربه‌ى جدیدى نیست»
همچنین ایشان در دیدار کارگزاران نظام در سال 85 ، از تعلیق غنی سازی به عنوان روشی غیر قابل تکرار تعبیر می نمایند:
«اگر تعلیق را تجربه نمی کردیم شاید امروز خود را سرزنش می کردیم که چرا آن روش را امتحان نکرده ایم اما اکنون با دلی محکم و تسلط کامل به پیش می رویم و دیگر هیچکس نمی تواند دلیل قابل قبولی درباره اشتباه بودن راه هسته ای کشور ارائه کند چرا که ما آن راه دیگر را تجربه کرده ایم»
نفی طرح هولوکاست